Un juif montre à un autre une toile, immaculée et vide, et lui dit :
– tu vois, tu as devant tes yeux une belle peinture, les hébreux traversant la mer rouge.
– Mais où sont les hébreux ? Demande l’autre
– Les hébreux ? fait le premier. Ils sont déjà sortis et ont poursuivi leur chemin.
– Et les Égyptiens où sont-ils ?
– Les égyptiens courent, mais ne sont pas encore arrivés jusque- là.
– Bon, et la mer, où est-elle sur cette peinture ?
– Qu’est-ce que ça veut dire ? La mer s’est ouverte et a reculé des deux côtés.
A yid vayzt dem tsveytn a shtik leynvand nor ingantsn reyn un leydik, un zogt im :
– Zestu , ot hostu far dayne oygn a sheyn bild :
di hebreer geyen iber dem yam –suf.
– Vu zaynen do di hebreer? fregt yener
– Di hebreer , makht der ershter ,zey zenen shoyn aroys funem yam un avek vayter.
– Un di mitsrim, vu zaynen ?
– Di mitsrim haltn nokh in loyfn un zenen aher nokh nisht ongekumen
– Nu , un der yam aleyn, vu iz do oyf dem bild ?
– Vos heyst ?Der yam iz dokh tseshpoltn gevorn un opgetretn in beyde zaytn.
אַ ייִד װײַזט דעם צװײטן אַ שטיק לײנװאַנד, נאָר אינגאַנצן רײן און לײדיק ,און זאָגט אים:
– זעסטו, אָט האָסטו פֿאַר דײַנע אױגן אַ שײן בילד: די העברעער גײען איבער דעם ים- סוף.
– װוּ זײַנען דאָ די העברעער? פֿרעגט יענער
-די העברעער, מאַכט דער ערשטער, זײ זענען שױן אַרױס פֿונעם ים און אַװעק װײַטער .
-און די מיצרים ,װוּ זײַנען?
– די מיצרים, האַלטן נאָך אין לױפֿן און זענען אַהער נאָך נישט אָנגעקומען.
– נו און דער ים אַלײן ,װוּ איז דאָ אױף דעם בילד?
– װאָס הײסט? דער ים איז דאָך צעשפּאָלטן געװאָרן און אָפּגעטרטן אין בײדע זײַטן